Fragment Zgrzytu:
ON: Łódka. Trafiony zatopiony. Poszła na dno.
ONA: Co Ty wygadujesz? Przebudź się wreszcie. Obudź się i opowiedz mi wszystko po kolei.
ON: Po kolei? Nic nie dzieje się…po kolei. Po kolei…to może na kolei…ale tam też…..wcale nie…po kolei…szlaban się nie domyka…albo otwiera za wcześnie…i autobus staje dęba…a pociąg… nie ma takiej siły…nie może się już ..i gniecie..gniecie…gniecie autobus jak puszkę po piwie….I słychać tylko jęki….ile dzieci zginęło w ten sposób…w puszce….
ONA: Zwariowałes? Piłeś wczoraj?
ON: Nic nie piłem. Jestem trzeźwiuteńki…jak szczur.
ONA: Jak szczur?
ON: Tak…Bo szczury..nawet gdyby chciały się upić to nic by już nie znalazły…w pustych puszkach..ani jednej kropelki…piwa..Ale szczury nie piją piwa…albo piją. Jak to jest ze szczurami ? Czy wogóle jeszcze żyją gdzieś szczury…czy mają jakieś szanse przeżycia..przy tych…nowych szczurach na dwóch nogach…przy tych krwiopijcach….tych zasrańcach… które przejęły ich interes. Teraz to szczury noszą rękawiczki…szperają w nich w śmietnikach..ale ten to nawet rękawiczek nie miał….szperał i szperał…a gdy natrafiał na puszkę to od razu ją wyrzucał na kupkę i gniótł…taki ludzki szczur….cholerne diabelskie nasienie…tylko tego nam było trzeba…w tej naszej transformacji…wyhodowaliśmy sobie…nową rasę szczurów…ale…niedoczekanie ich…jeszcze liczą na nasze wsparcie…to my mamy tyrać…rozwijać przedsiębiorczość…gwarantować wzrost…..płacić rosnące wciąż podatki…a oni…będą się pasać na naszych odpadkach….jaki wstyd to przynosi krajowi…te grzebiące w śmietnikach szczury…w pozornie ludzkiej postaci…
ONA: Nie ominie nas dno. Na dnie poczujemy braterstwo z naszymi mniejszymi braćmi biedakami, ktorych zabijasz myśla mową i uczynkiem bo wchodzimy na wysze piętro cywilizacji bez kultury serca wszystkie serca zostały zamienione na obligacje a rytm giełdy jest naszym tętnem